Öpücük

Ayağa kalkıp tırmandığı, garip sesler çıkardığı, ağzını komik yaptığı, dilini dışarı sarkıttığı, bağırıp çığırdığı yetmez gibi bugün de öpücük atıyor muck muck diye...

Huysuzlukta Birinci

2 yaş sendromu geç başladı, bitmiyor. 49 aylık oldu. Bitemiyor. Sanırım saçımızın tamamı beyazlayana dek bitmeyecek!

Huysuz oğlum, bas bas bağırıyor. Tepiniyor. Kızıyor. Bu ara bir de küsüyor, sözde; ama sözünü tutmuyor. Keşke küsse… Çünkü sürekli dırdır ediyor.

Babası psikoloğa gitti. Bağırma ve ota-boka ağlama huyundan ötürü. Adam siz ailenize bakın önce sizi irdeleyelim, dedi. E biz Akdeniz insanıyız… Elin gavurunun yöntemlerini %100 uygulayamıyoruz; ama oğlumuzun o yöntemlere %100 uymasını bekliyoruz.

Nitekim bizimki kendini yerlere atmasa da çıldırıp, biz kendimizi yerlere atacağız bu gidişle. Babasına diyorum, bu sinirle bizi döver gücü yetse. Hakkatten! Tam deli-kanlı birşey. Derdi de en çok benle. Ceza veren babası da olsa ‘baba, babaaaa’ diye ağlıyor.

Babası kızkardeşini kucaklasa, ya kızı rahat bırakmıyor ya babasını. Sonunda adamın kucağına çıkıyor. Geçen gün de ‘onu indir, beni kucağına al’ dedi bana. Çocuk da haklı, kuma geldi. Kuma gittikçe kendini sevdiriyor. Bize şirinlik yapıp kıkırdıyor. Abi ise sürekli bizden azar işitmese de, elbette şunu yap, niye böyle yapmadın, bu çok tehlikeli, bir daha yapma, kendin ye, kendin giyin, uyu! vs türünde birçok emir alıyor ve hiç biri de hoşuna gitmiyor. Zor yaş… Zor dönem… Belki de bebek yüzünden? Belki de değil. Biraz kıskançlık var orası kesin…

Kızımın Huyları

Ağzının kenarından sütü akan kızım… 37 haftalık...

Emzik bağımlısı; ama uykusu gelince. Emziği ağzına tıktım mı, hemen mayışıyor. Yatağa yatırıyorum. Kendi bulsun diye yatağında 2 adet emzik var. Birini takıyor, öbürünü çıkarıyor, berikini takıyor, diğerini alıyor… derken uyuyakalıyor.

Bazen elinde emzik oluyor emzirirken. Bu kez de memede yapıyor aynısını. Bir beni emiyor, bir emziği...

Ayağa kalkıyor. Sanki sıralıyor gibi de. Birşeyleri itiyor ayaktayken. Çabuk yoruluyor elinden tutup yürütmeye çalıştım mı, beceremiyor...

Uyku öncesi tulumunu giydirirken huysuzlanıp, sabırsızlanıp ağlıyordu. Emzik verdim, emziği kendi ağzıma aldım, kıkırdadı. Üzerine düşürdüm yanlışlıkla kahkaha attı. Şimdi her uyku öncesi tulum giyme işi kıkırdamakla geçiyor. Kahkahaları öyle güzel ki… İçime sokasım geliyor...

Bir bakıyorum ben mutfaktaylen abisiyle kıkırdaşıyorlar. Gidip ne oluyor diye bakıyorum, yaramazlar oyun oynamaya başlıyorlar.

Bu ara gece yarısı gibi hazır süt vermeye başladım. 150 ml içiyordu. 6 saat deliksiz uyuduğu oldu. Sevindim. 180ml verdim, içti. Fakat yemek yemeyi azalttı. Sıcaktan mı yoksa o gece içtiği sütten mi bilemiyorum. Bu akşam vermeyeceğim süt, bakalım ne olacak?

Normalde günde 2 kez 2şer saat uyuyor. Gece de 11-12 saat uyuyor. Mükemmel diyebilirdim… Abisinin okulu tatil olduğundan bu ara öğleden sonraları dışarda oluyoruz. O da öğleden sonra uyumuyor bu sebeple, ya da 30 dakika uyuyor. Bugün de sabahtan dışarıdaydık, 2 kez yarımşar saat uyudu tüm gün boyunca. Ck ck ck… Dışarda uyumuyor, uyuyamıyor. Evde süper!

Hala gece kalkıp emiyor. Oğlumu bu aralar gece sütünden keseceğim diye ağlatıp durmuşum. Kız ne isterse veriyorum gibi… Neden, bilmem? Uyusun, uyuyalım diye belki? Bir de yiyor normalde ya ondan. Bir de son bebek tabii! :)

Seviyoruz seni cadı, cimcime, obur x, dombili…