Eylül 1'de farkettim ağzındaki ilk minik mini minik dişi. 9. ayda. Ön sağ alt geldi önce...
Mama, meme diye ağlaması, baba baabaa seslenmesi, gel gel demesi ne kadar bilinçli bilmem ama artık bıcır bıcır bir kızımız var.
Rahatça sıralıyor, elinden tutunca birkaç adım gidiyor. Emeklerken çok hızlı. Ortada kimseyi göremeyince tuvalet kapısı önünde ağlıyor.
Abisiyle oynuyor, alt alta üst üste, kıkır kıkır. Ona karşı toleransı çok yüksek, bazen ben bile şaşıyorum haline.
Canı çok yanınca nefesini tutuyor. Belki 30 saniye... O an ben panik oluyorum, kalbim hızla atıyor. Sonra büyük bir ciyaklama ile ağlıyor. Elleri titriyor. İkimiz de korkuyoruz.
Son 2 gündür, sabahın 5'inde uyanıyor. Kaka yapmış. Temizliyorum. Uyusun diye emziriyorum, yatırıyorum. Sonra gazla birlikte sulu kaka patlaması yaşıyoruz. Sabah 6'yı buluyor tekrar yatmamız. 7'de abisi kalkıyor okula gitmek için...
Gün ortasında da aynı şekilde oluyor. Dişten mi yoksa ishal mi bilemiyorum. Abisinde rota virüs olayını acılı ve sancılı yaşadığımızdan kızımıza rota virüs ilacı verildi.
Halbuki birkaç kez 11/12 - 6 arası deliksiz uyumuştuk ne güzel...