Bu ara nereye baksam, kimi okusam son aylarda anne karnında ölen bebekler oluyor hep konusu. Algıda seçicilik mi bilmiyorum; ama endişelerime bir yenisi daha ekleniyor...
Haftasonu ve dün bizim bebek de eskisi kadar kıpırdamayınca aldı beni bir telaş. Birkaç küçük hareket yapıyor sonra tık yok... Çikolata yiyorum tık yok, su içiyorum, gece soğuk süt içiyorum, sıcak çay içiyorum, yemek yiyorum gene tık yok. Normalde oramı buramı acıtan, acıdan bağırtan bebek ben zorla dürtmesem kıpırdamadı diyebilirim. Kıpırtısı da hafif bir dalgalanma şeklinde...
Endişelendim haliyle. Babası; uyuyordur merak etme, hem içeride kıpırdayacak yer de kalmadı, dedi. Haklı olabilirdi; ama bu konuyu geçen hafta doktora sorduğumda, yani günde kaç kez kıpırdamalı, bir kural var mı diye, doktor; anneler herşeyi içgüdüsel olarak bilir. Birşey diyemem; eğer ki sana yanlış geliyorsa hemen ara, gel, dedi. O zaman sorumluluk bende. Garip birşey hissedersem hemen birşey yapmalıyım, öyle değil mi?
Bu sabaha karşı 5'te tuvalete kalkınca baktım karnım taş gibi. 36. haftadayız, normal... Su içtim, yattım. Niye oynamıyor diye düşünürken, uykumu iyice kaçırırken oynamaya başladı. Hem de eskisi gibi büyük hareketler yaparak... Sevindim, hep oyna ben uyumamaya razıyım, dedim! (Bu kararım yarın değişir mi bilmem?)
Bugün de sabahtan beri oldukça hareketli. Demek ki arada onun da tembellik yapası geliyor, ne de olsa kız! :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder