26 Şubat 2013 Salı

Hala Hatırlıyorum ama...

Unutmadım, hatırlıyorum; ama artık eskisi kadar üzülmüyorum. Acıtmıyor içimi Hücre'yi kaybetmiş olmak. Bugün ağlamadım, ağlamak da gelmiyor içimden. Haksızlık mı bu ona yaptığım?

Yoksa yanıbaşımda bıcır bıcır konuşup, oradan oraya koşturan bir oğlum olduğu için mi Hücre'yi anmıyorum üzüntü ve gözyaşıyla? Oysa ki 2. yaşını dolduracaktı bugün, 26 Şubat 2013'te.

Acılar zamanla hafifliyor, bu o mu? Yoksa 'arada bir şikayet ettiğim' oğlum da olmasaydı yanıbaşımda, bugün karaları bağlar mıydım? Kesinlikle...

Düşükten sonra gebe kalmak için bekleyin, diyorlar. Fiziksel ve ruhsal açıdan kendinizi hazır hissedene dek. Oysa ki yeni bir bebek kadar ilacı olamaz bir düşük olayının. Elbette fiziksel açıdan beklenmeli, en azından ilk adet görülene dek; ama sonrasında hemen bebek yapmaya koyulmalı. O acımı hiç unutmadım, unutamam. Fakat, artık neden yanımda Hücre yok da oğlum var diye sızlanmıyorum.

Bloğuma, başınızdan düşük geçtiği için geldiyseniz, tez zamanda bir bebeğiniz olmasını dilerim...