18 Mayıs 2016 Çarşamba

18 Aylık Kız Bebeği

Bebek mi çocuk mu? Toddler denilen bir durumda. Mutluluğu da büyük, kızgınlığı da. Terrible 2 denilen 2 yaş sendromuna erken başladık kızımda. İstediği olmayınca kendini yerlere atıyor, bağırıyor, gözünden yaşlar fışkırıyor. Yalancı ağlaması hiç yok. Sonra neye ağladığını unutuyor olmalı ki bana sarılıp gülüyor hemen. Ya da en ufak bir değişime kanıyor, derdini unutuyor. Bu yüzden öfkesi kısacık sürüyor...

Yeni yeni 2 kelimeyi biraraya getirmeye başladı. Çok tatlı, mırıl mırıl birşeyler anlatıyor. Dediğinin çoğunu anlamasak da, bizimle muhabbet ediyor. Biz de kendi anladığımız kadarıyla yanıt veriyoruz.

Bebekleri, çocukları ve hayvanları çok seviyor. Oyuncaklarını da, kıyafetlerini de biliyor. Biri aldı mı, geri istiyor. Ördekleri var… Bu ara dışarı çıktık mı onlar da bizimle geliyor. İpinden tutup çekiyor. Öyle komik ki, hayır diyemiyorum… Öyle de ciddi yapıyor işini, çekiyor ördekleri, gözlerinde bile ciddiyet hakim!

Ne söylesek kopyalıyor ne yapsak aynısını yapıyor. Abisinin ona yaptığını, gelip bana yapıyor mesela vurmak ya da su püskürtmek veya göbeğinden öpmek gibi.

Yürüyüşü, koşması her bir harketi bir alem! Müzik sesi duydu mu yerinde duramıyor. Hemen sallanmaya başlıyor. Müziğin ritmi değişti mi dans figürünü de değiştiriyor hemen. Bu yaşında tatlılıkta birinci. Büyümese keşke değil mi?