25 Nisan 2013 Perşembe

Aşılara Dair

Bugün rutin aşılara dair bir yazı okudum. Günümüzde bazı anneler, hatta bizzat tanıdığım insanlar, isteyerek ve bilerek çocuklarını aşılatmıyor. Sebebi, gereksiz yere çocuklara kimyasal madde verilmemesi. Ya da gereksiz yere mikrop verip hafif de olsa hastalanmasını istememek. Ya da herşeyi doğaya bırakmak, çocuk o hastalık mikrobunu kapınca kendi kendine antikor üretsin, hastalıktan kurtulsun, düşüncesi. Ya da canım eskidendi o difteri, boğmaca, günümüzde herşeyin çaresi var, diye bilinmesi. Ya da ben kendim aşı olamam ki, korkarım, küçücük bebeğe nasıl kıyarım, demesi.


Böyle düşünen bir annenin, çocuğunu aşılatmayan bir annenin başına gelenler için aşağıdaki linki tıklayın.
Keşke kızımı aşılatsaydım

Ben de oğlum 1o haftalıkken ilk aşısını vurulduğunda ve canı yanıp da ağladığında kendimi tutamadım. Gözlerimden yaşlar döküldü. Gene de aşı olması gerektiğini düşündüm hep.

Herkes kararında özgürdür; özellikle de anne olmaya karar vermiş ve bir canlı dünyaya getirmiş herkese sonsuz saygım var. Gene de bana göre bebeğimin aylarca acı çekmesi yerine ufak bir iğne deliğini ve birkaç günlük huysuzluğunu tercih ederim.

Resim: http://www.flickr.com/photos/150hp/5724298185/lightbox/

1 Nisan 2013 Pazartesi

Oğlum Çocuk Oluyor!


Bu haftasonu inanılmaz farklı davrandı. Epeydir kendi başına 9-11 saat arası deliksiz uyuyor, nihayet! Onun dışında bu haftasonu dikkatimi çekenler:

  • Odasında 20 dakika boyunca kendi kendine oynadı. Babası ve ben bir yandan çayımızı içtik bir yandan 20 aydır ilk kez oğlumuz uyanıkken ama yanımızda değilken, başbaşa çay içebiliyoruz, dedik.
  • 'Kaka geldi' diyerek tuvaletin önüne gitti. Epeydir kakasını tuvalete yapması konusunda çaba gösteriyoruz. Genelde ben tahmin ederek veya onu gözlemleyerek oturtuyordum klozete. Bu kez ilk defa kendisi söyledi.
  • Banyodan çıkmadan az evvel çiş yapıp yapmadığını sordum. Afallayıp bana baktı. İlk kez böyle bir soru yöneltmiştim kendisine. Ardından 'Hadi çiş yap' dedim ve yaptı. Babası ve ben hayretler içinde kaldık.
Hala son kesici dişinin çıkması sürüyor. Belki o nedenle belki yaşı ve duygusal gelişimi nedeniyle arada bir durduk yere öfke nöbetlerine tutuluyor. Terrible Two dedikleri 2 yaş sendromunu yaşıyoruz bazı günler, bazı anlar. Gene de şimdilik herşey kontrol altında...

Resim: http://www.flickr.com/photos/jijis008/831551999/