9 Aralık 2012 Pazar

Bağırmayacağım!


İnsan bile bile yanlış yapar mı?
Evet!
Örnek : Ben...

Bazen çileden çıkarıyor beni, saatlerce uyumamak için direniyor ya da yapma dediğim şeyi yapıyor. Öyle zamanlarda farkındayım ki gittikçe ses tonum yükseliyor beni umursamadığı için normal ikazlarımda. İşin ilginci ses tonum yükselince oğlum yapacağını yapmıyor ya da yatıp uyuyor. Beni o şekilde mi ciddiye alıyor, yoksa benden korkuyor mu? Bilemiyorum...

Sözde eğitimli anneyim; ama bazen ses tonumun artmasına, bağırmama engel olamıyorum. Sonra farkediyorum bu yaptığımı ve bir daha yapmayacağım diyorum, ta ki bir sonraki çileden çıkarıcı olaya dek.

Bağırmak kısa sürede çözüm gibi görünse de değil, farkındayım. Bir süre sonra o da bana bağıracak; çünkü biliyorum ki bu yaşlarda biz, anne baba olarak ne yaparsak aynısını kopyalama eğilimindeler. Benim için bağırmak serbestse ona nasıl derim sana yasak?

Sanırım günde birkaç bardak papatya çayı türü sakinleştirici çaylar içme zamanım geldi bu yaramazla başa çıkmak için. Tek isteğim mutlu, huzurlu ve sağlıklı bir çocuk yetiştirmek; ama bazen bunu yapamayacağımı düşünüyorum. Elimde olmayan sebepler çıkıyor karşıma. Elbette mükemmel değilim, olamam; ama başkaları yaptığında görüp ayıpladığım şeyleri de yapamam. Tüm annelere bol sabırlı günler dilemekten başka birşey gelmiyor elimden.

Resim kaynağı: http://www.flickr.com/photos/41460120@N04/4375188048/

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder