Bebişimin mutluluğuna diyecek yok bu ara. Acaba nedeni deliksiz 10 saat uyuyor olması mı? Yoksa fırtına öncesi sessizlik mi?
Dillendin iyice bababalarına dede, anni, ham yapmak anlamında aam, dada, bıybıy, bıdıbıdı, mama, meme için ebu, lalalaa da eklendi. Köpek görünce av av diyor, maymuna gülüyorsun.
Elinden birşey aldık mı tehlikeli diye ortalığı yıkıyorsun.
Müzik çalınca ayağa dikilip popo sallıyorsun.
Tel sarar deyince de ellerini döndürüyorsun.
Sokağa biri gitmeye görsün, hemen kucağına atlıyorsun gidenin. Ben annen geride kalsam bile...
Meyveleri çok seviyor, ağzına et koymuyorsun. Demir hapına başlasam mı diye düşünmüyor değilim.
Emmeyi seviyorsun hala, özellikle de yaz geldi havalar ısındı, bana daha çok sarar oldun. Bazen sıkılıp bıraktıracağım memeyi diyorum.
Emziği attın ya beni emzik yaptın gibi geliyor bazen; sana sinir oluyorum! Halbuki bir sıkıntın oluyor genelde bana sardığında. Sıkıntı olmasa da sıkılınca aslında...
Zaman ne çabuk geçiyor şaşıyorum. Ha doğdun ha doğacaksın diye bekliyordum geçen sene bu zamanlar. İşten ayrılmış evde çamaşırlarını yıkayıp ütülüyor, yerlerine yerleştirip hastane çantamı hazırlıyordum. Seni heyecanla bekliyordum, bekliyorduk babanla...
Resmin kaynağı: http://www.flickr.com/photos/wentzelepsy/3267936715/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder