Alışveriş başladı...

24 hafta 6 günlük bebişim kıpır kıpır dolanıyor içimde. Yerinin gittikçe daraldığından olsa gerek hareketleri daha belirgin; ama gene de bazen öyle şeyler yapıyor ki, eşimle ben “Ne yapıyor olabilir böyle bu bıdık içeride?” diyoruz. Eşim ona gitar çalarken tepki veriyor, ben ona hafif yumuşak bir sesle konuşurken tepki veriyor, birşeyler yeyip içtiğimde de tepki veriyor artık. Resmen evde üç kişi olduk :)

Bugün ilk defa Braxton hicks denilen kasılmaları hissettim güçlü bir şekilde. Belki daha önce de olmuştu; ama bu defaki daha farklıydı. Öğle yemeği sonrası yürüyüşe çıkmıştım havayı güneşli bulunca. Belki hemen yemek ardından diye, belki de biraz hızlı yürüdüm diye, karnım taş kesildi bir an. Nefesim daraldı. Karın kaslarım gerildi ve acıdı. İşyerine döner dönmez dinlendim ve hemen internetten okudum. Bu kasılmalar doğuma hazırlık içinmiş. Kanama görülmediği ve düzenli olmadığı takdirde normalmiş gebeliğin ikinci yarısından sonra.

Haftasonu bebek arabası ve bebek yatağı baktık epey. Bebek çeşidi kadar bebek arabası var nerdeyse! Eşim internetten yorumlara bakıyor, birşeyler seçiyor sonra gidip yerinde bakıyoruz ve elbette %95’ini beğenmiyoruz. Geriye kalan kısım da en uçuk ve pahalı modeller. Aslında Maclaren’in hafifliği ve kolay açılıp kapanması hoşumuza gitti; ama onu bir araç koltuğuyla birleştirme opsiyonu çok yoktu. Tabii bir de eşim biraz hor kullandığından eşyaları her hafta yeni bir Macleren almak zorunda kalabiliriz. Sonunda tüm araştırmalarımız halen biraz büyük bulduğumuz; ama eşimin ilk görüşte aşık olduğu, sağlamlığıyla bizi bizden alan Mountain Buggy’nin Urban Jungle modeli oldu. Siparişimizi verdik bakalım hayırlısı! Yatak için de gene biraz büyük birşey seçtik açıkçası. Eşim bebeğimizin iri olacağini düşündüğünden ki benim karnım bir ay önceden gidiyor nerdeyse diğer hamilelerden, yataklar gözüne küçük geldi. Onu da indirim varmış gazına gelip Mama’s & Papa’s firmasından aldık. Bakalım küçük oğlumun küçük odasına nasıl sığacak? Gerçi ilk birkaç ay bizim yatağın yanına koymayı düşünüyoruz bebişin yatağını. Birbirimize güzel güzel alışalım diye :)

Bu alışverişler, üzerine evi toparlama, yüzme ve yemek yapma derken Pazar gecesi yattığımda belim sızım sızım sızlıyordu. Biraz pişman olmadım değil kendimi yorduğuma. İnsan iyi hissedince karnındaki ağırlığı farketmiyor; ama acısı bir süre sonra çıkıyor. Daha dikkatli olup herşeyi ağırdan almanın vakti geldi sanırım.

Haftaya 25 hafta randevum var; şimdiden sorularımı not almaya başladım aklıma geldikçe. Bakalım beni gören doğum uzmanı ne diyecek kiloma ve karnıma? Annem; “Sen bizi mi kandırıyorsun? Bir ay önceden gidiyorsun da panik yapmayalım mı istiyorsun doğumda” diyor. Hamilelik başından beri 8kg aldım nerdeyse. 65kg ile kapatırım diyordum; ama zor görünüyor bu gidişle.