10 Temmuz 2012 Salı

Oğlumuz 1 Yaşında


Sorunca 1 yapıp parmağını kaldırıyor havaya.

Çatal kaşık tutup kendi yiyor bazen yemeğini döke saça da olsa.

Yüzmeyi çok seviyor, ister deniz ister havuz ister bir bardak su olsun, onun olsun.

Söylenen şeyleri kendi çapında tekrar etmeye çalışıyor.

Mirket misali ayakta hep; ama henüz adım atmadı kendi başına.

Bazen diğer odada kendi başına yarım saate yakın oynuyor.

Bazen düşmüyor eteğimden, kucağıma almam için ayaklarıma dolanıyor.

Merdivenin çocuk kilidini açık bırakınca soluğu ikinci katta alıyor.

Kitaplarından seçip elime veriyor okuyayım diye.

Elimdeki her nesneye aç aççç aç diyor. Birşeyleri açıp kapamak favori oyunlarından bu ara.

Karşılıklı top atıp tutabiliyoruz dakikalarca, eğleniyoruz da.

Öyle içten sarılıyor ki 'Ayyy' diye, içim eriyor.

'Memme!' diye inletiyor ortalığı aklına gelince. Vermezsem de Burhan Altıntop gibi triplere giriyor sinirlenip.

Banyodan çıkarken, mama sandalyesine koyarken, bebek arabasına / araba koltuğuna oturturken, yatağına yatırırken hep itiraz hep çığlık.

Altını değiştirirken eline birşey vermezsem el pipiye gidiyor hemen.

Hala yemek konusunda iştahsız, bazı günler sütle yaşıyor.

Yaşına gireli beri uykusuz. Uyutmak çok zaman alıyor dahası geceleri uyanıp çığlık çığlığa bağırıyor sesi kısılana dek.

Gece memesini keseli çok oldu; ama uyanıp meme istiyor. Karnı acıkıyor tabii gündüz yemediğinden de olabilir hızlı büyüme evresine girdiğinden de. Vermiyorum, bir saati buluyor tekrar uyuması.

Babası işe giderken ağlıyor.

Çok sevecen bir çocuk, kimi görse gidip sarılıyor.

Öp deyince öpüyor.

Youtube'da izlediği şarkı videoları bitince ağlıyor.

Bazen çıldırma noktasına gelsem de iyi ki doğurmuşum diyorum... Zaman nasıl geçti, anlamadım hiç. Sıkılmaya vaktim olmadı. Her geçen gün değişti büyüdü, ben böyle hızlı değişmesine ayak uyduramadım bazen. Herşeyi anladığını düşünüp beni üzdüğünde (yemek ve uyku olayında) kızıyorum. Sonra bir bebek olduğunu hatırlatıyorum kendime. Daha üç yüz küsür gün önce karnımdaydı, nasıl benle didişmeye başladı diye şaşıyorum. Bazen isyanlarda olsam da bu günler çok çabuk geçecek eminim. Geriye dönüp bakınca her anımız gözümün önünde kalacak mı acaba? 

Resim kaynağı: http://www.flickr.com/photos/yogma/3961135108/

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder