Önce kız nane molla oldu. Birkaç gün burun tıkalı; ama süreki de akıyordu. Emzik emdiği ve yüzükoyun uyuduğu için tıkanıyordu ve sık sık uyanıyordu. Gece-gündüz hepsi birbirine girdi. Neredeyse bir hafta. Çünkü bir de 15 ay aşılarını oldu. Aşılar da hafif ateş yaptı. Huysuzluk, yememe, mızırdanma, kucak isteme vs.
Ardından onun derdi biterken oğlan ateşlendi. Feci! Okula gidemedi. 40’ı buldu ateşi. Tüm gün yatalak vaziyette, yemez-içmez. Abisini öyle gören bıdıkcan da rahat bırakmaz. Abinin ateş 4 gün sürdü; ama ilginçtir ilk 2 gün ateş 40, üçüncü gün 38, dördüncü gün yok; ama beşinci gün gene 39 civarı. Sonra da öksürük başladı. Birkaç gün de öksürük sürdü. Okula gidemedi, evde kapalı kaldık. Sıkıldık. Derken kızımız ateşlendi. Feci!
Ateş düşürücülere rağmen 3 saatte bir 39’u bulan kızı baygın halde kucağımda uyutan; ama 15 dakkada bir uyanan ve ağlayan burun tıkalı; ama akan emzik isteyen; ama nefes alamadığı için emziği takamayan ve ağlayan bir kız çocuğu. İlk iki gün kucağımdan inmedi. Babasına bile gitmedi. Geceleri felaket, uyuduğumuz 15 dakika, ardından 10 dakika ağlama, sonra 15 dakika gene uyku.
Üç saatte bir ağrı kesici ateş düşürücü vermek durumunda kalınca doktoru arayıp sorduk; ibuprofen ve parasetamol dönüşümlü verdik. Üçüncü gün ateş 38’lere indi ve şurup vermeyi gerekli görmedim. Bugün 6. günü. Nihayet bugün ateş yok; ama huysuz, yorgun. Sürekli uyumak istiyor. Gündüz uykularından ben uyandırdım. Akşam kucağımda gözleri kapanıyor. Oyun oynama süresi 5 dakikayı geçmiyor. Gece-gündüz, uyur uyanık ağzından emzik düşmüyor. Yoksa ağlıyor.
Son 3 haftadır sürünüyoruz ev halkı olarak. Umuyorum ki bu son dalga olur ve hain virüsler evimizi terkederler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder