İkinci 3-Ay Sorunları

Bebişim artık hafiften tekmeliyor Cuma’dan beri. Ne olsa büyüdük 18 hafta 6 günü doldurduk. Cuma gecesi Tv izlerken koltukta pır pır dönüyor gibi geldi. Heralde haftasonuna geldiğimizi anlıyor ki o da benim gibi seviniyor içimde.

Bir arkadaşımın daha hamile olduğunu öğrendim geçen hafta ve hemen hemen aynı günlere geliyor ikimizin bebeğinin de beklenen doğum tarihi. Tv’deki bir doğum programından bahsetti ve en çok bebeği sabah kalkmadan önce yatakta yatarken hissedebildiğini söyledi. Haftaiçi sabah kalkmaları bana işkence olduğundan ne kendimi, ne de bebeği görebilecek halde olmuyorum. Ne kadar erken yatarsam yatayım bir türlü uykuya doyamıyorum. Dün sabahakarşı da gene bir tuvalet ziyareti sonucu uyandığımda bir bardak da su içtim yatmadan. Arkadaşım S’nin söyledikleri geldi aklıma dur bakalım dedim içimden bizimki hareket ediyor mu? Dememe kalmadan kıpırtılar, pırpır etmeler, birşeyin yuvarlanma hissi, hafif tekme diyebileceğim titremeler başladı. Ardı arkası kesilmiyordu. Kendi uykumun açıldığı yetmez gibi bir de eşime seslendim. Ben “Ah gene yaptı”, “ Tam şu anda oldu” dedikçe eşim eli karnımda; ama bunları hissedemediğinden ötürü çok kıskanıyor ve üzülüyordu. Sabah karanlığında tekrar uykuya dalmamız bir saati geçmiştir ve tabii saat çalınca da uyanmamak için direndik epey...

Garip ama gerçek ki eşim de benim kadar uyumaya başladı bu hamilelik süresince. Normalde uykuyu seven bendim, sabahları erken kalkardı eşim. Hatta haftasonları da iş günü gibi 7-8’de uyanıp sinir olduk kendimize. Şimdiyse 10’u buluyor uyanmamız haftasonları.

İkinci dönemin en büyük sorunları benim için burun tıkanıklığı ve kanaması, diş fırçalarken dişeti kanaması, karnımın kaşınması ve denge kaybı. Geçen gün içine girmeye çalıştığım bir kotu denerken kendimi yerde buldum. Neyse ki yumuşak bir düşüş oldu. Vücut kilo aldığı için bu denge kaybetme olayı çok görülürmüş. Bu arada şimdiye dek 5-6 kilo aldım; çok mu bilmiyorum açıkçası, neredeyse yarı yoldayız.

Dişçiye gitmeyi de ihmal etmiyorum 2-3 ayda bir. Son 3 aya doğru aldığımız kalsiyumu arttırmamız gerekmiş ekstra bir bardak süt veya bir kase yoğurt ile. Bebeğimiz bizim kemiklerimizden ve dişlerimizden kalsiyumu çekip kendisi kullanacakmış kemiklerini geliştirmek için. Biz de kendimize iyi bakalım da erken yaşta kemik erimesi gibi hastalıklara yakalanmayalım.


* Bu arada ertesi akşam Tv karşısında uzanırken bizimki yine pır dönmeye başladı. Eşim de elini karnıma iyice gömdü ve sessizce beklemeye başladık. Hareketlerini ilk başta farkedemese de bir an geldi gözlerimizi iyice açıp birbirimize baktık. Sonunda o da hissetti ve çok mutlu oldu :)